HISTORIA MUZEUM

Organizatorem Muzeum i jego pierwszym dyrektorem był wybitny animator działalności oświatowej w zakresie przyrodoznawstwa Edward Potęga. Siedzibą nowo powstałego muzeum stał się budynek po dawnej jadłodajni mieszczący się w Parku Sienkiewicza przy ulicy Kilińskiego. Lokal ten obecne Muzeum Przyrodnicze zajmuje do dnia dzisiejszego.

W okresie międzywojennym działalność Muzeum była nastawiona głównie na zaspokojenie potrzeb szkolnictwa łódzkiego. Mieściły się w nim również redakcje "Kółka Przyrodniczego" i "Czasopisma Przyrodniczego Ilustrowanego". Niektóre artykuły problemowe z "Czasopisma" były drukowane w postaci osobnych broszur - warto tu wymienić "Zoologię" E. i J. Grabdów. Broszury te wypełniały istotną lukę w piśmiennictwie polskim tego okresu.

W okresie II Wojny Światowej kierownikiem Muzeum był wysiedlony z Rygi Niemiec Ernst Koeppen, świetny specjalista w zakresie muzealnictwa przyrodniczego. Nadał on wystawie wyraźnie regionalny charakter, zgromadził duży zbiór kręgowców okolic Łodzi. Należy dodać, że był on bardzo życzliwie ustosunkowany do Polaków.

W latach 1945-1950 Muzeum działało jako samodzielna placówka oświatowa, ponownie pod kierownictwem E. Potęgi. Mieścił się w nim wówczas Zarząd Główny Ligi Ochrony Przyrody (którego prezesem był również E. Potęga). W 1953 r. Muzeum zostało włączone do Polskiej Akademii Nauk, stanowiąc oddział Instytutu Zoologicznego PAN. Jego kierownikami byli wybitni zoolodzy - dr Henryk Sandner, prof. dr hab. Leszek Pawłowski i doc. dr hab. Włodzimierz Romaniszyn.

W 1962 r. Muzeum zostało przejęte przez Uniwersytet Łódzki i włączone do Katedry Ewolucjonizmu, kierowanej przez prof. dr hab. Benedykta Halicza. Wystawę unowocześniono wówczas i przebudowano pod kątem wyeksponowania problematyki ewolucyjnej. W latach 1975-1999 kierownikiem Muzeum był prof. dr hab. Cezary Tomaszewski. W okresie tym nawiązano współpracę z Muzeum Filetycznym Uniwersytetu w Jenie, dzięki której pozyskano cenne eksponaty. W roku 1999 kierownictwo Muzeum objął prof. dr hab. Jerzy Bańbura. Od roku 2013 kierownikiem jest prof. nadzw. dr hab. Jerzy Nadolski.

W roku 2001 ponownie przebudowano ekspozycję, uzyskując dodatkową salę przeznaczoną na wystawy czasowe oraz zmodernizowano wystawę dotyczącą paleontologii i rodowodu człowieka. W maju 2002 roku otwarto pierwszą w powojennych dziejach Muzeum wystawę czasową pod tytułem "Świat motyli w zbiorach Zygmunta Śliwińskiego".

Obecnie, po generalnym remoncie, Muzeum przyjmuje zarówno Zwiedzających indywidualnych, jak grupy zorganizowane. Wystawę powięszono kilkakrotnie, wzbogacono ją o setki nowych eksponatów oraz elementy interaktywne. Dla Zwiedzających przygotowano audioprzewodniki z kilkoma wersjami tras zwiedzania.

Odwiedź Naszą Galerię Na #Flickerze

MODERNIZACJA MUZEUM PRZYRODNICZEGO

Modernizację Muzeum przeprowadzono w ramach projektu „Remont i przebudowa budynków A i B Muzeum Przyrodniczego Uniwersytetu Łódzkiego przy ul. Kilińskiego 101 w Łodzi”.

Zrealizowany projekt inwestycyjny miał na celu rozbudowę istniejącej infrastruktury Muzeum.

Na ten cel otrzymano dofinansowanie z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Łódzkiego na lata 2014-2020 w ramach Działania VI.1 „Dziedzictwo kulturowe i infrastruktura kultury”.

  • Realizacja projektu rozpoczęła się 1 maja 2016 roku.
  • Zakończenie realizacji projektu – 31 grudnia 2018 roku.
Fundusze Europejskie
Rzeczpospolita Polska
Promuje łódzkie
Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego

MODERNIZACJA W LICZBACH

  • Całkowita wartość projektu to: 10851177,49 zł
  • Dofinansowanie: 4217341,31 zł
  • Prace budowlane: 7690381,90 zł
  • Koszt brutto dokumentacji projektowej: 220170,00  zł

Autor projektu architektonicznego: pracownia projektowa Domagało Wnuk Architekci.

Pozwolenie na budowę: Decyzja nr DAR-UA-I. 237. 2016 z dnia 17.02.2016 r.

Generalny wykonawca robót budowlanych: Firma MOSAICON Maria Potz.

Roboty budowlane rozpoczęły się w styczniu 2017 r. i zakończyły w pierwszej połowie 2018 r.

W ramach projektu zrealizowano także prace dotyczące wyposażenia i organizacji wystaw oraz renowacji – konserwacji i restauracji zabytków ruchomych.

WRÓĆ NA POPRZEDNIĄ STRONĘ